سفر به لنگرود

سفر به لنگرود : به دلیل داشتن اوقات فراغت و هدایت معنادار عمر زودگذر ، سعی در هویت بخشی به زندگی با رویکردی جدید هستم . در سالهای امید به زندگی یعنی فراتر از ۶۵ سالگی تصمیم بر این گرفتم تا از شهر زیبای لنگرود بصورت موقت دیداری داشته و حداکثر استفاده را از مناظر زیبای آن ببرم . بدین منظور ، سوییت مبله کوچکی را در دو کیلومتری لنگرود که روستای دریاسر نام دارد اجاره نموده و هر ماه حدود یک هفته را در آن مکان محقر بیتوته کردم . شهر لنگرود علاوه بر زیبایی های منحصر به فردش ، مردمانی ساده ، دوست داشتنی و میهمان نواز دارد . با سفر به جاذبه های گردشگری لنگرود همچون : اطاقور ، کومله ، رانکوه ، املش ، لیارجدمه ، ششلو ، خرما ، اشکال و برخی دیگر از روستا های اطراف تلاش وافر نمودم تا حداکثر استفاده را از حضور در لنگرود ببرم . دیدنی های اصلی شهر یعنی لنگارود و پل خشتی از جمله مکان‌هایی بود که به بهانه ی خرید مایحتاج در شهر ، سری هم به آنجا میزدم . شنبه بازار لنگرود با ارائه اقلام متنوع توسط روستاییان ، به عنوان زیباترین هیاهوی شهری برایم جلوه گری خاصی داشت. بقیه ی مدت زمان اقامتم به تفریح در روستاهای اطراف شهر اختصاص داشت . بعد از گذشت سه ماه از اقامتم در لنگرود ، با پرس و جوی فراوان موفق شدم دوست و مبصر دوست داشتنی زمان دانش آموزی ام را بعد از ۴۷ سال بنام آقای رحمان صفری پیدا کنم . با این دوست گرامی ، دیگر احساس تنهایی نمی‌کردم و در صورت حضورم در لنگرود با یکدیگر به تفریح و گشت و گذار می پرداختیم . بعد از سپری شدن هفت ماه از حضور جسته و گریخته ام در شهر زیبای لنگرود ، عزم خود را جزم کردم تا با اسکان در کلاردشت که میعادگاه اصلی ام هست رجعت کنم و سپس به فکر شهری دیگر با جاذبه‌های جدیدتری باشم . اینگونه است که با تنوع دادن به سبک زندگی ام ، حضور خود را در تفریحات سالم نه برای نمایش به دیگران ، بلکه به سبب انرژی گرفتن از طبیعت برای خود ، زندگی کم دردسر و بدون حاشیه ای را تجربه کنم و ادامه ی حیاتم را با نشاط و شادابی بگذرانم .